สิ่งที่แม่โป้ปดมดเท็จพวกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่เยอะขึ้น)

[kaidee20]

พอเพียงขาดเงิน คนแรกที่คิดถึง คือ พ่อและแม่

แต่ว่าเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึงหมายถึงแฟนและเพื่อน

คราวแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจนกระทั่ง หลายครา

ที่ไม่มีของกินเพียงพอสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม และก็พูดว่า"ทานจำนวนมากนะลูก แม่หิวมากแค่ไหน" ทีแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีประโยชน์ ต่อร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมถูกใจกินมาก เวลาที่ผมกินต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมเล็มกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกตื้นตันครั้งใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่แม่ปฎิเสธตลอด แม่กล่าวว่า "ลูกกินเถอะ แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

และก็ค่าใช้สอยทุกสิ่งในบ้าน บางเวลาผมตื่นมากลางมืดค่ำ

ผมมองเห็นแม่ยังคงนั่งปฏิบัติงานอยู่ มีเพียงแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่ขอรับ..นอนเหอะขอรับมันดึกมากแล้ว" ผมกล่าวกับแม่

แล้วก็แม่ยิ้มรวมทั้งบอกกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วงหงาวหาวนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนเคย

ครั้งที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอย่างยิ่งหัวใจให้ผม แม่นั่งรอคอยผมท่ามกลางแสงอาทิตย์จ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


คุณแม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้จัดเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ว่าความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่แม่บอกว่า "ดื่มเหอะลูก แม่ไม่กระหาย" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

แล้วก็ภายหลังที่บิดาผมเสี ย ชีวิตเพราะโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมจะต้องแบกรับภาระ

ค่าครองชีพทั้งหมดผู้เดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากเยอะขึ้นเรื่อยๆ


ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่มองเห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็เสนอแนะให้แม่สมรสใหม่แม้กระนั้น แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดพร้อมด้วยกล่าวว่า

"ฉันไม่ต้องการที่จะอยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบแล้วและได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยากต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยเห็นด้วยเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่คืนมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอได้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดันและส่งเสริม จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าชั้นเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมเรียนจบก็ทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

และก็ผมตั้งอกตั้งใจจะพาแม่มาดำรงชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แม้กระนั้นแม่ผมท่านไม่อยาก ไม่รบกวนผม แม่ กล่าวกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะสมกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก ดังเดิม

รวมทั้งครั้งที่แปด

เพียงพอแม่เฒ่าตัวลง ก็จะต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเหตุเพราะโร ค ม ะ เร็ ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่โดยทันที

แม่นอนอย่างอ่อนเพลียภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปมากมายเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่แสดงได้ว่าเธอรัก

รวมทั้งประสงค์จะได้พบผมสูงที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ซูบผอมมากมาย รวมทั้งมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่ที่รักของผมไปๆมาๆก รวมทั้งผมมองดูแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บจิตใจ เนื่องจากว่าการได้มองเห็นม่าม้าหวานใจอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมแล้วก็พูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้จักสึกเจ็ บอะไรเลย"

และก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วภายหลังที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงชั่วนิจนิรันดร์

ครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าปล่อยทิ้ง ใส่ใจกันให้มากมายๆก่อนที่จะสายไป
พ่อแม่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : โกหก